ماه مبارک رمضان باعث می‌شد هر یک از رزمندگان به نوعی خود را بیش از پیش برای میهمانی خدا آماده کنند برای همین چند روز پیش از فرا رسیدن ماه رمضان در سنگرهای انفرادی یا جمعی حال و هوای ماه رمضان حاکم می‌شد. این تغییر شرایط فقط به داخل خطوط مقدم محدود نمی‌شد بلکه در مقرهای تیپ یا لشکرها هم، حسینیه‌ها برنامه‌های خاصی برگزار می‌شد.هر چند رزمندگان در دوران دفاع‌مقدس در حکم مجاهد به حساب می‌آمدند و می‌توانستند روزه نگیرند چون اگر بیش از 10 روز می‌توانستند در موقعیتی بمانند نیت می‌کردند و روزه می‌گرفتند از همین رو تعداد بسیاری از همین رزمندگان با دهان روزه به شهادت رسیدند.
اگرچه تحمل شرایط روزه‌داری به دلایلی همچون گرمی هوا یا تحرک زیاد رزمندگان در منطقه کمی دشوار بود اما تحمل این سختی از آن جایی که در راه خدا و برای خودسازی صورت گرفت شیرین بود و همه رزمندگان روزه‌دار رضایت قلبی داشتند. این رضایت قلبی باعث می‌شد هر شرایط سختی را تحمل کنند. به عنوان مثال گاهی با یک جیره غذایی مختصر چند روز در درگیری با دشمن به سر می‌بردند.
آن دسته از رزمندگانی که حضورشان در جبهه با ماه مبارک رمضان مقارن شده بود از این ماه نهایت استفاده معنوی را می‌بردند. آنها چه به شکل فردی یا چه جمعی با برنامه‌ریزی مناسب به کارهایی که انجام آن در این ماه توصیه شده است می‌پرداختند.