محرم

«تحقیقاً یکی از مهمترین امتیازات جامعه شیعه بر دیگر جوامع مسلمان، این است که جامعه شیعه، برخوردار از خاطره عاشوراست»
مقام معظم رهبری(مدظله العالی)
 
محرم یادآور بزرگ ترین حماسه ظلم ستیزی و آزادگی در تاریخ بشری است. حماسه سرخ عاشورا، حماسه انسان های پاک دل و راست قامتی است که عاشقانه به وصل الهی لبیک گفتند و در راه دین و عقیده از جان گذشتند. آن اسوه های عشق و آزادگی که نام و یادشان و خاطره ایستادگی و مقاومت شان در تاریخ ثبت و جاودانه گردید و سرلوحه زنده دلان و نیک سیرتان قرار گرفت، به طوری که شهادت و شهادت طلبی الگوی شهدا و ایثارگران ما در انقلاب و هشت سال دفاع مقدس بوده و هست و دلدادگی و پایبندی به مرام سید و سالار شهدا در سلوک و طریق زندگی آنان مبرهن و آشکار است و چنانکه امام خمینی(قدس سره الشریف) می فرماید:« انقلاب اسلامی ایران پرتویی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است».
فرا رسیدن ماه محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر، ماه شهادت سالار آزادگان جهان و سرور شهیدان اسلام امام حسین (علیه السلام) و هفتاد و دو یار وفادار و رهروی بیدارش را به همه شیعیان عالم و ملت شهید پرور ایران اسلامی تسلیت و تعزیت عرض می نماییم و به تأسی از شهداء و ایثارگران و جمله رهروان راستین نهضت حسینی، از تعزیت این ایام برای  بیداری و بصیرت در راه احیای دین خدا بهره می جوییم.

عکس‌العمل شیطان قبل وبعداز شهادت سیدالشهدا (ع)

عکس‌العمل شیطان قبل وبعداز شهادت سیدالشهدا (ع)

امام صادق(ع):
إنَّ یَومَ الحُسَینِ أعظَمُ مُصیبَةً مِن جَمیعِ سائِرِ الأیّام.
""همانا روز شهادت حسیــــــــــن سوگـــــناک ترین روزهــــــاست.""
علل الشرایع ،ص225

متوسل می‌نویسد:
در روایت‌های خاندان وحی، برای گریستن در مصایب آمده است، هیچ چیز شیطان را مانند ندبه کردن و گریه کردن بر حضرت سیدالشهداء(ع) به خشم نمی‌اندازد.
در آخرین وصیت حضرت اباعبدالله(ع) به فرزند بزرگوارشان امام زین‌العابدین(ع) این گونه آمده است:
ای فرزندم؛ سلام مرا به شیعیانم برسان و به آن‌ها بگو، پدرم غریبانه از دنیا رفت، پس بر او نوحه‌سرایی کنید و به شهادت رسید، پس به او گریه کنید.
در تذکرة الشهدا نقل شده است که :
پس از شهادت امام حسین(ع) ابلیس لعین از خوشحالی پرواز کرد و تمام زمین را گشت و شیاطین و عفاریت را به دور خود جمع کرد و گفت:
ای شیاطین؛ ما امروز به آرزوی خود رسیدیم، و مردم را اهل جهنم کردیم
مگر کسی که در این مصیبت گریه کند و به دوستی و محبت آل محمد(ص) مصمم گردد.
 پس تا می توانید مردم را از این واقعه در شک اندازید و از آگاهی از این مصیبت باز دارید تا زحمت من به هدر نرود.

پدر آیت الله سید محمدتقی مدرسی نقل می کند:
عصر عاشورای سال ۶۱ هجری ، شیطانک ها دیدند که ابلیس سرکرده ی آنان ، به سر و صورت می زند و می گرید
گفتند: امروز که تو باید خوشحال باشی از چه رو پریشانی و گریان؟
گفت: اشتباه بزرگی کردم که این جماعت را واداشتم که حسین را بکشند
گفتند:چطور؟ مگر تو نمی خواستی این جمع به ظاهر مسلمان ، راهی جهنم شوند؟ و مگر نشدند؟
گفت:چرا چنین شد ولی ...
از این نکته غفلت کرده بودم که با این کار ، باب رحمت الهی به روی مردم باز می شود هرکس به نحوی خود را در دستگاه امام حسین [علیه السلام] جای می دهد و از شفاعت او بهره مند می گردد.
منبع:داستانهای روح فزا ص ۱۲۷

روز تاسوعا

روز نهم محرم است، وقتی فرات موج می‌زد و هلهله می‌کرد دل عباس(ع) از درون ملتهب و پرخروش شده بود، آخر او دریای غیرت و مردانگی بود، نمی‌توانست صدای ضجه‌ی فرزندان حسین(ع) را بشنود و قدم از قدم برندارد، آن روز مولا، عباس(ع) را به سوی شریعه فرستاد تا قطره‌ی آبی برای تشنه لبان حرم بیاورد، عباس(ع) دست‌هایش را به زیر آب برد و به لبان مبارکش نزدیک کرد اما به یاد آورد تشنگی فرزندان حسین(ع) و مولایش حسین(ع) را و شرم کرد که او سیراب شود و مولایش لب تشنه، خود را سرزنش کرد و مشک را پر از آب کرد و به سوی خیام حرم عزیمت کرد اما آن مردمان قسی‌القلب نمی‌خواستند او به سلامت مشک آب را به خیام حسین(ع) رساند آنها انگار یادشان رفته بود و یا این‌که نمی‌خواستند به یاد آورند که در جنگ صفین مولا علی(ع) آب را بر روی یاران معاویه نبست، آن‌ها نمی‌خواستند به یاد آورند که آب مهریه زهرای اطهر(س) مادر امام حسین(ع) و دختر پیامبر (ص) است.

آن روزعباس(ع) باز دستور داشت که شمشیر غیرت خود را در نیام صبر فروکشد و آب به خیام رساند که آن سیاهدلان بر او شبیخون زدند و بال‌های ملکوتی‌اش را شکستند و سپس تیر بر چشمان مبارکش زدند چون نمی‌توانستند زیبایی و نورانیت نگاهش را ببینند، آخر آن چشمان، چشمان علی بود که مقتدرانه آنها را می‌گریست و از نگاهش ترس بر تمام وجودشان مستولی می‌شد.

آن روز صدای «یا اخا ادرکنی» او در کران تا کران گیتی پیچید و امام حسین(ع) برق آسا خود را به بدن پاره پاره عباس آن یگانه دلاور بوستان علوی رساند و فرمود : کمرم شکست در غم عباس و پس از آن بود که حسین یاوری نداشت.

سالروز آغاز عملیات «عاشورا»

سالروز آغاز عملیات «عاشورا»

امروز 25 مهرماه سالروز آغاز عملیات«عاشورا» در سال 1363 است که منجر 

 به بازپس گیری بیش از 50 کیلومتر مربع از مناطق اشغالی در استان ایلام شد.

به گزارش سرویس «فرهنگ‌حماسه» ایسنا، در قرارداد «1975الجزایر»، خط‌ الراس ارتفاعات «میمک» به عنوان مرز ایران و عراق تعیین شد. سپس کمیته‌های مشترک دو کشور برای تهیه اسناد لازم و میله‌گذاری مرز به گفت‌وگو پرداختند.

این گفت‌وگوها که به کندی انجام می‌شد، تا آستانه وقوع انقلاب اسلامی به نتیجه تعیین کننده‌ای نرسید و در این میان، رژیم عراق که به تعیین قطعی مرزها تمایلی نشان نمی‌داد، با پیروزی انقلاب اسلامی زمینه برای ملغی شدن قرارداد مذکور فراهم شد و در روز 19 شهریور 1359 به میمک حمله کرد و دو روز پس از انجام این حمله آن را به تصرف خود درآورد.

چهار ماه بعد یعنی روز 19 دی ماه سال1359، طی عملیات «ضربت ذوالفقار»، اگر چه دشمن از ارتفاعات میمک عقب رانده شد، اما شمال و غرب این منطقه همچنان تحت اشغال او بود. این وضعیت ادامه داشت تا این که عملیات «عاشورا» به منظور آزادسازی ارتفاعات شمال میمک و نیز دامنه غربی آن طراحی و به اجرا درآمد.

انهدام بخشی از قوای دشمن، تحمیل پدافند در دشت به دشمن، ایجاد تسهیلات در رفت و آمد از جنوب به غرب و بالعکس و نیز ارتباط و اتصال جبهه‌های جناحین میمک، آزادسازی قسمتی از اراضی اشغالی، تامین منطقه میمک با تسخیر و تصرف ارتفاعات مهم منطقه مانند «گرگنی»،«فصیل» و «فرورفتگی میمک» از جمله اهدافی هستند که موجب طرح ریزی این عملیات عاشورا(میمک) شد.

سراسر منطقه عملیاتی پوشیده از شیارها و پستی و بلندی‌های بسیاری بود که پراکندگی آنها شکل پیچیده‌ای به منطقه داده بود و نوع زمین منطقه از خاک «رُس» و در بعضی نقاط همراه با شن بود که حرکت خودروها را دچار مشکل می‌کرد. حد فاصل تنگه‌های بینا و بیجار که عملیات در آن متمرکز شده بود، ارتفاعات نسبتا بلندی قرار داشت که مرتفع‌ترین آنها کوه میمک به‌شمار می‌آمد. به هر میزان که از ارتفاعات به طرف خاک عراق پیشروی می‌شود، به تدریج زمین پست‌تر و تقریبا مسطح می‌شد.

تصاویری زیبا از عزاداری رزمندگان در جبهه

.

تصاویری زیبا از عزاداری رزمندگان در جبهه

وقتی در یک قدمی کربلا هستی و نمی توانی حرم اربابت را زیارت کنی، وجودت آتش می گیرد. تصاویر حاضر روایت این سوختن است

وقتی در یک قدمی کربلا هستی و نمی توانی حرم اربابت را زیارت کنی، وجودت آتش می گیرد. عکس های حاضر روایت این سوختن است. تصاویر زیبایی که رزمندگان اسلام را در حال عزاداری برای سیدالشهدا علیه السلام نشان می دهد . در نزدیکترین نقطه به کربلا و درست زمانی که بسیاری از آنها برای زیارت حرم اباعبدالله علیه السلام بی تاب بودند.